I​k lag lekker op jouw tafel, en voelde me precies zoals bij mijn moeder als ze me aanraakte, zij was magnetiseur. Zo warm en veilig, ik voelde haar erbij. Later zij je dat ze bij jou al dagen aanwezig was. Alleen dat al voelt zo bijzonder. Ik voelde al bij binnenkomst bij jou, hoe druk ik was, de rust in mezelf een beetje kwijt. Tijdens de healing had ik veel drukte in mijn buik en nog een druk hoofd. Maar na de helende stenen kon ik meer de controle loslaten en moest ik huilen en was ik weer meer in contact met mijn gevoel. Dat is nu ook nog zo. Het beeld wat je gaf dat mijn moeder een ketting met een kruis liet zien, zegt me, dat ik weer ruimte voor meditatie en gronding moet gaan inbouwen.

Dan was er nog de sleutel aan de ketting... en de poort.. ik merk dat ik het even moet loslaten, dan komt het wel.
Ben ik trouw aan mezelf? Ik was een tijdje buiten mezelf bezig, omdat ik weinig geduld heb, en wil 'opschieten' met het spirituele pad. Het mag meer van binnenuit. 

 

Ik voel me over het geheel nu rustiger, bij mezelf, meer in contact met de liefde en gevoeliger. En ontroerd dat mijn moeder haar energie via jou mocht helen. Nu ga ik alweer huilen...zo fijn..